Idjtihād

Indien iemand in onze tijd over hetzelfde niveau van intelligentie beschikt als Sufyaan ibn UyaynahHij (107–198/ 725–814) was een gezaghebbende hadithgeleerde uit Mekka, bekend om zijn betrouwbaarheid en zijn invloed op latere islamitische geleerden. – een mudjtahid die op vierjarige leeftijd de Koran uit het hoofd kende en met geleerden kon discussiëren – dan zou hij desondanks tien keer zoveel tijd nodig hebben om de rang van ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat. te bereiken als Sufyaan destijds nodig had. Als Sufyaan deze graad in tien jaar bereikte, dan zou de hedendaagse mens daar wellicht honderd jaar voor nodig hebben. Sufyaans natuurlijke leerproces zette immers al in rond het zevende levensjaar, de leeftijd waarop men begint te onderscheiden tussen goed en kwaad. Geleidelijk ontwikkelde zijn aanleg zich, werd zij verlicht, en hij leerde van alles wat hij tegenkwam; hij werd als zwavel die ontvlamt bij het kleinste vonkje.

Zijn tegenhanger in onze tijd echter – omdat zijn geest is verdronken in filosofie, zijn verstand verwikkeld is in politiek en zijn hart bedwelmd is door wereldse zaken – is vervreemd geraakt van zijn aanleg voor ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat.. Naarmate hij zich verdiept in moderne wetenschappen, raakt hij verder verwijderd van de geschiktheid voor ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat.. En naarmate hij zich specialiseert in aardse kennis, verzwakt zijn innerlijke vermogen om ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat. te verrichten.

Daarom kan hij niet zeggen: “Ik ben net zo intelligent als hij, waarom zou ik dan niet op zijn niveau kunnen komen en eveneens ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat. kunnen verrichten?” – en hij heeft ook niet het recht om dat te zeggen.

Vierde Belemmering

In ieder lichaam huist een natuurlijke neiging om zich te ontvouwen en te groeien, opdat het zich kan ontwikkelen en tot rijping kan komen. Aangezien deze groeidrang van binnenuit komt, betekent ze voor het lichaam een vorm van vervolmaking. Als er echter sprake is van een drang tot uitbreiding die van buitenaf komt, dan leidt dat tot het openscheuren van de huid, het beschadigen van het lichaam, en dus niet tot ware groei of verruiming.

Hetzelfde principe geldt ook voor de ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat.. Wanneer de neiging om religieuze kwesties verder uit te diepen en ijtihadEen inspanning van een deskundige geleerde om, op basis van de Koran en de Soenna, een oplossing te vinden voor een vraagstuk waar geen direct tekstueel bewijs voor bestaat. te verrichten voorkomt bij degenen die, net als de selef-i salihīnDe vroegere Islamitische geleerden te midden van metgezellen, tābiīn en tebe-i tābiīn., tot de godvrezenden behoren en nauwgezet de vaststaande bepalingen van de religie naleven, dan is dat een teken van rijping en leidt het tot spirituele vervolmaking.

Als die neiging daarentegen voorkomt bij mensen die de vaststaande religieuze verplichtingen verwaarlozen, het wereldse leven verkiezen boven het hiernamaals en beïnvloed zijn door materialistische filosofieën, dan gaat het om een drang tot uitbreiding die van buitenaf komt en vormt het een teken van de vernietiging van het islamitische lichaam. Het wordt dan een middel om zich los te maken van de goddelijke wet, de shariaDe islamitische wetgeving die voortkomt uit de verzen van de Kuran en de handelingen en de spreuken van profeet Muhammed (saw)..